تغییرات کیفی، جمعیت باکتریایی و عمر ماندگاری فیش فینگر ماهی کپور سرگنده Aristichthys nobilis طی نگهداری در 18- درجه سلسیوس

در این تحقیق گوشت ماهی کپور سرگنده عمل آوری شده و  فیش فینگر در سه فرمولاسیون 1، 2 و 3 به ترتیب با  70 ،80 و 5/93 درصد گوشت ماهی تولید شد. سپس ویژگی­های حسی، تغییرات بیوشیمیایی و ارزش غذایی، شاخص­های کیفی شامل پراکسید (PV)، تیوباربیوتیک اسید (TBA) و مجموع بازهای نیتروژن فرار (TVB-N) و همچنین جمعیت باکتریایی سه فرمول تولیدی با هم مقایسه و فرمولاسیون منتخب شناسایی گردید. بنابر نتایج حسی فرمولاسیون 1 با 70 درصد گوشت ماهی انتخاب شد. سپس محصول منتخب تهیه و در مدت زمان نگهداری در برودت 18- درجه سلسیوس، در روزهای 0، 30، 60 و 90 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که فیش فینگر حاصل از 70 درصد گوشت ماهی سرگنده نسبت به دو نوع دیگر از پذیرش بیشتری برخوردار بود. حداقل و حداکثر میزان پروتئین به­ترتیب متعلق به فرمول 1 و 2 بود. میزان پروتئین، چربی، کربوهیدرات و کلیسم محصول طی نگهداری از زمان صفر تا 90 روند کاهشی و میزان رطوبت روند افزایشی داشت. بررسی مقادیر PV، TBA و TVB-N نشان داد حداکثر میزان PV به ترتیب در روزهای 30 و 60 مشاهده شد و در پایان دوره نگهداری فرمول منتخب بیشترین میزان این شاخص­ها مشاهده گردید. نتایج آزمون میکروبی بیانگر آن بود که با نگهداری خمیر از روز صفر تا روز 90 یک روند کاهشی معنی‏دار در میزان کلی باکتری­ها  مشاهده گردید لذا می‏توان زمان ماندگاری برای نمونه­های نگهداری شده در 18درجه سلسیوس را تا روز 90 نیز قابل قبول دانست.